Of het zin heeft om je uit te spreken op social media wordt mij wel eens gevraagd.
Of het nut heeft, of het iets af doet, om tegen de gevestigde orde in te gaan. Om dingen in vraag te stellen, tegen heilige huisjes te schoppen en de kritische stem aan te wakkeren.
Of ik me niet meer 'accepterend' zou moeten gedragen als 'trainer rond bewustwording'.
Of ik niet onvoorwaardelijk ruimte voor alles en iedereen zou moeten leren hebben als coach.
Well... to be honest...
Zolang het nog maar 200 jaar geleden is dat dit eerder regel was dan uitzondering, zal ik niet zwijgen.
Zolang er mensen op de wereld rondlopen die denken dat regelgevingen zoals deze hier boven te rechtvaardigen zijn, zal ik mij blijven uitspreken.
Blijven briesen, razen en tieren.
Aan bomen schudden tot alle rotte appels eruit zijn.
Misschien moeten we dat overigens nog eens even laten zakken.
Dat dit pamflet amper 200 jaar geleden gedrukt werd.
Dat vrouwen pas stemrecht kregen toegekend sinds 1949.
Dat de Italiaanse rechtbank slechts 6 jaar geleden een vrouw de schuld gaven van haar scheiding omdat haar echtgenoot 'recht had' op seks binnen het huwelijk. Seks die zij na een recente zwangerschap niet meer bereid was te geven.
Plaatsen op de wereld waar besnijdenissen nog steeds worden gedoogd, waar holebi’s worden veroordeeld, waar kindhuwelijken worden getekend, waar slavernij nog op de kaart staat.
Neen. Neen. En neen.
De mens wandelt nu al een tijdje op deze aardkloot rond. Ze zijn intussen zo ver dat ze artificiële intelligentie hebben ontwikkeld.
Je zou denken dat dat het product is van een ontwikkeld ras.
Echter wat emotionele intelligentie betreft, hebben we volgens mij nog wel een weg te gaan...
Merci voor de reminder
Comentarios